Biricik kizim, Minikkuzum, Elipim...
 |
| Haziran 2009 |
Baban 4 aylik askerligini erzincan'da yaparken, ben de okulumu bitirme cabasindaydim. Yalnizdim. Kendimi cook yalniz hissettigim geceler boyunca hep senin hayalini kurmustum. Her gece babanin donecegi günü ve bir bebegimiz oldugunda gercek bir aile olacagimizi düslüyordum. Benim okulum bitti sonra da askerlik bitti ve baban döndü. 1982 yili 20 haziran günü baban ve ben seni olusturduk (: o sirada farkinda degildik, benim midem bulanmaya baslayincaya kadar da farkina varamadik. simdi dusununce ben 21 baban 26 yasina cook genc iki insan olarak coook istememize ragmen farkinda olmamamizdan daha dogal ne olabilir. Sonra bulantilar artip regl olma tarihim de gecince birden senin icimde oldugunu farkettik ve doktora gittik. İlk kez jinekolojik bir muayeden gectim, doktor canimi cok acitti ama kendimden cok senin de canini yakmis olabilecegini dusunerek korktum. Eylul ayinda Golbasi'nda kucuk bir okula ogretmen olarak atandim. Her sabah Konur Sokaktan Necatibey Caddesine kadar yuruyor, koprunun altindan saat basi gecen belediye otobusuyle Golbasi'na gidiyordum. Yolculuk 45 dakika civarinda suruyordu, genellikle isciler oldugu ve cok kalabalik oldugu icin havasiz ve hatta kotu kokular icinde kusmamaya calisarak gecen zorlu yolculuklardi. Ama senin varligin bana hep guc verdi, bugun de oldugu gibi. O kadar zayif ve minyondum ki, sana hamile kaldigimda 45 kiloydum ve tüm hamileligim boyunca toplam 12 kilo aldim, kimse hamile oldugumu farketmiyor ve kimse yer vermiyordu. Hacettepe Universitesi o donemde ozeldi ve dogum icin para biriktirmemiz gerekiyordu. Benim ogretmen maasim ve babanin brezilya sirketinden aldigi maastan her ay az bir miktar biriktirebiliyorduk. Babaannen ve deden amerikada oldugu icin evlenirken ev acmamistik, ev kirasi vermedigimiz icin paramiz yeterliydi (: Her ay Hacettepe kadin dogum servisinde Profesor Tekin Durukan tarafindan kontrol ediliyorduk sen ve ben. Bulantilarim gectikten sonra hicbir problem yasamadik. 4. ayinda ilk hareket ettiginde yasadigimiz sevinci ve sonrasinda her hareketini heyecanla bekleyisimizi mutlaka hissetmissindir. Aksamlari yorgunluktan kanepeye uzanirdim, baban da bize klasik müzik dinletirken karnimin üzerine kulagini koyarak seni dinler ve seninle konusurdu. Cevremizdeki arkadaşlarımızın cocuklari 1981 yilinda dogmustu, Tugrul, Deniz ve Duygu. Sen doguncaya kadar biz onlari sevdik, baban da ben de cocuklari cok seviyorduk. Simdi kendi bebegimiz olacakti bu bizi o kadar mutlu ediyordu ki her günümüz heyecan ve mutlulukla geciyordu. Coook asiktik, coook mutluyduk. Babanin calistigi sirketin brezilyali patronu bana Ceraldin (Geraldine Chaplin) diyor, yaninda her gördügünde babana"sen cok sansli bir adamsin" diyordu. Cevremizdeki herkesin bize neden gipta ile baktigini ve cok ozendigini simdi daha iyi anliyorum, cünkü biz coook mutluyduk.
Her ayin ilk cumartesi günü, Konur Sokakta yeni acilan Dost Kitabevinde panayira katiliyordum. Balmumu batik teknigiyle yaptigim resimleri orada satiyorduk. Canan da o dönem calismadigi icin Amerikan Kültür Derneğinde kursa gitmiş, ayni teknikle yaptigi resimlerle panayira katilmişti. Her ay Baban, Semih, yaramaz Tugrul (:, Canan ve biz Dost Kitabevinde dost insanlarla cok keyifli bir gün geciriyorduk. Oradaki insanlar seni görmeden cook sevdiler, her ay karnimda büyüyüsünü ilgiyle izlediler. Cok ilginc bir sekilde sen nisanin ilk cumartesi günü dogdun, o gün panayir vardi, biz orada degildik ama birlikte yaptigimiz batikler panayirdaki dostlarimiz tarafindan standimizda satistaydi. Biz hastanede oldugumuz icin gidemedik ama dogum haberini duyunca cok sevinmisler ve gun boyunca senin dünyaya gelisini kutlamislardı. Mayis ayinin ilk cumartesi günü sen de panayirdaydin, güzel gülüsünle herkesin gününü aydinlattin.
Doktorumuz Mart'in 20'sinden sonra dogum olabilir demisti. Ben babanin dogum gününü bekledigini düsünüyordum, son kontrolümüze 27 martta gitmistik, 4 nisana kadar dogmazsa gelin sunni sanciyla dogumu baslatalim demisti Tekin bey.
1. nisan 1983 cuma günü sabah babani ise ugurladiktan sonra karnimda hafif bir agri oldu sonra gecti. Anneannen dogum icin gelmisti ve senin dogmak icin acele etmedigin günler boyunca beklemekten biraz sikilmisti. Sonra kücük bir isaret gönderdin ve dogmaya hazirlandigini anladik. Ara ara gelen sancilarla artik dünyaya gelmeye karar verdigini gösterdin, sen karar vermedikce hic kimsenin sana istemedigin bir seyi yaptiramayacagini o zaman anlamistim. Emin oldugumda önce babani sonra hastaneyi aradim. Doktor sancilar belli bir düzen icinde ve 30 dakika arayla gelmeye baslayinca hastaneye gelmemizi söyledi. Babana henüz acil bir durum olmadigini, haber verecegimi söyledim. Sonra da karanlik oda olarak kullandigimiz banyoya girdim, iki film tab ettim ve arada bir gelen sancilara aldirmamaya calisarak tüm fotograflari basip kurumasi icin ipe astim. Anneannen heyecanla sik sik gelip beni kontrol ediyordu. Isim bitince banyomu yaptim ve hazirlandim. Aksam baban geldiginde sancilarim siddetlenmis ve ve daha sik gelmeye baslamisti. Hazirladigimiz bavulu da alarak hep birlikte hastaneye gittik, böylece senin dünyaya gelis serüvenin baslamis oldu minikkuzucum.
1 nisan günü sabah baslayan yolculugun, gece yarisi, yani 2 nisan 1983 saat 02:10 da doktorun “bir kiziniz oldu” cümlesine senin güclü aglama sesinin karistigi ve benim yasadigim mucizeyi algilama cabalarim icinde gözlerimden akan yaslarla, yeni bir yolculuga dönüstü.
Hosgeldin minikkuzum, iyiki geldin, iyiki benim kizim oldun. O gün aydinlattigin dünyam senin varliginla hergün yeniden aydinlaniyor.
Seni Seviyorum
Annen, 02.04.2011
